Home | Alle pagina's | Over ons | Contact |
Stenen Bollen Zelfs op Paaseiland in de Stille Oceaan, dat op duizenden kilometers afstand ligt van de dichtstbijzijnde beschaving, ligt een perfect ronde stenen bol die "De Navel van de Wereld" genoemd wordt. En de laatste tijd worden er ook in Bosnië steeds meer ontdekt, tegelijk met het blootleggen van de piramides daar (6). De bollen variëren in grootte van pakweg een tennisbal tot joekels met een diameter van 2,50 meter (Costa Rica) of zelfs 3,10 meter (Mexico). Het gewicht van deze reuzenbollen bedraagt rond de 15 ton. De bollen zijn tamelijk glad afgewerkt en vrijwel volmaakt rond. Ze zijn meestal gemaakt van een vulkanisch gesteente genaamd gabbro. In Costa Rica komt dit stollingsgesteente echter niet voor in de Diquis Delta. De dichtstbijzijnde vindplaats hiervoor is het Talamanca gebergte, zo'n 60 km verderop. Maar hier zijn nooit steengroeves aangetroffen. Omdat de eerste vinders dachten dat er misschien wel iets kostbaars in zat, werden een stuk of wat bollen opgeblazen met dynamiet. De stenen bleken echter massief te zijn. Veel bollen zijn in groepen gevonden en lijken een astronomische opstelling weer te geven, in rijen, golflijnen en driehoekspatronen, met een uitlijning naar het magnetische noorden. Sommige bollen liggen daar nu nog steeds, maar veel ervan zijn in de loop der jaren meegenomen en nu over heel de wereld in tuinen en parken te bewonderen. Hoe en Waarom Niemand weet precies hoe oud de stenen zijn, en dat is ook niet te achterhalen voor de huidige wetenschap, omdat bijvoorbeeld radiokoolstofdatering niet werkt op dit soort gesteente. De lokale indianenstammen zeggen dat ze niet door hun voorouders gemaakt zijn, al vonden die deze dingen blijkbaar wel interessant, want er zijn er meerdere in oude graven aangetroffen. Er zijn slechts een paar stenen met graveringen gevonden. Die lijken hun astronomische functie te bevestigen, hoewel niet alle zichtbare sterrenbeelden geïdentificeerd konden worden met de huidige kennis van zaken. In 2007 nam professor Muhamed Pasic van de Universiteit van Zenica (Bosnië-Herzegovina) enkele monsters van beschadigde stenen bollen en enkele monsters van natuurlijk rotsmateriaal en analyseerde deze bij het "Instituut voor Materiaal" in Zenica. Fysisch-chemische analyse toonde de aanwezigheid aan van dezelfde negen elementen in dezelfde verhoudingen in de sferen en natuurlijke rotsen. Het verschil was echter dat de bollen ook mangaan bevatten, een overgangsmetaal dat wordt gebruikt om sterkte te verbeteren. Bovendien vonden ze calciumoxide, een basis voor bindmateriaal. De conclusie was dat een oude beschaving de natuursteen moet hebben gesmolten en daar additieven aan toegevoegd moet hebben om de kwaliteit te verbeteren, waarna het waarschijnlijk in mallen gegoten werd om op deze manier de zeer harde stenen bollen te creëren. Vlogen de bollen? Gezien de grote interesse voor het universum die buitenaardse bezoekers en oude volken zoals de Atlantiërs vaak in hun kunst- en bouwwerken verwerkten, is ons eigen vermoeden is dat de bollen gebruikt werden om het heelal af te beelden, en zo misschien ook als kalender fungeerden. Dit gebeurde wellicht niet op de grond, maar in de lucht. Aangezien antizwaartekrachttechnieken (7) een koud kunstje waren voor ruimtereizigers en piramidebouwers, kunnen wij ons levendig voorstellen dat er spectaculaire projecties van zonnestelsels gecreëerd werden door de massieve bollen hoog boven de grond om elkaar heen te laten cirkelen. Met het vertrek van de bezoekers en de ineenstorting van de oude wereld was de show ook voorbij, en vielen de bollen met een doffe dreun weer op de grond. |
||
Links: in de buurt van het Bosnische dorpje Gornji Bakici staat een oeroude obelisk (8), waarvan de top gevorm wordt door een piramide met een bol erop. De obelisk wijst met de zuidzijde precies naar de vallei van de Bosnische piramides. Op de obelisk staan ook enkele dubbele spiralen, zoals die ook af en toe in graancirkels in Engeland aangetroffen worden. Spiralen waren een Atlantisch symbool en vormden wellicht een tweedimensionale voorstelling van de torus (9), het basisprincipe van duurzame energie waar al het leven in het universum op gestoeld is. Rechts: graancirkel met een dubbele spiraal, aangetroffen bij Chaddenwick Hill in Wiltshire, op 13 juli 2011 (Foto: Lucy Pringle). Onder: ook op een verzameling versierde schelpen die in 2014 gevonden werden in een tunnel onder het piramidecomplex van Teotihuacán in Mexico (10) zijn spiralen te zien |
||
------------------------------------------------------------------------------------
Geholpen met deze informatie? Je helpt ons met een kleine donatie Mail ons even voor de juiste gegevens. |